The Old Guard (2020) การมีชีวิตอยู่ ความตาย 6000 ปีผ่านไป มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

The Old Guard (2020) การมีชีวิตอยู่ ความตาย 6000 ปีผ่านไป มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง


The Old Guard (2020) เล่าถึงกลุ่มนักรบผู้มีชีวิตเป็นอมตะ แต่ตายได้เมื่อถึงเวลา คนที่มีอายุนานที่สุดที่รู้จักคือ Andromache the Scythian หรือว่า Andy

Scythian คือกลุ่มคนที่เป็นชนพเนจรแถวที่ราบพอนทิก ปรากฎอยู่ในประวัติศาสตร์ตั้งแต่ก่อนสมัยคริสตกาล ก่อนค่อยถูกกลืนหายไป ซึ่งพอจะอธิบายตัวตนของ Andy ได้ดีทีเดียวและเราก็ยังคงอยู่กับอัศวินช่างฝัน ดอนกิโฆเต้ กันอีกเรื่อง

ในหนแรกที่ดูบอกเลยว่าเข้าไม่ถึงความรู้สึกตัวละคร แอบคิดด้วยซ้ำไปว่าหนังพยายามยัดเยียดความรู้สึกโดดเดี่ยวให้เรารึเปล่า ก็แน่นอน ไม่เคยเป็นอมตะนี่หว่า แต่เมื่อดูซ้ำและเริ่มเก็บรายละเอียด ยิ่งมากเราก็ยิ่งเห็น มันยิ่งกว่าความโดดเดี่ยวที่ตัวละครรู้สึก แต่เป็นทุกสิ่งที่ต้องเผชิญ


The Old Guard (2020)

เมื่อมีชีวิตอยู่ เราเฝ้าหาความหมายของการมีชีวิต ประโยชน์ของการได้ใช้เวลาอันยาวนานนั้น เราเชื่อว่าเราจะสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แต่ Andy ก็มักพูดถึงเสมอว่า

“มันไม่เปลี่ยนอะไร”

(ในมุมของตัวละคร) เป็นความปลงตกต่อชีวิตอย่างหนึ่งของตัวละครเลยนะ …แต่ปลงจริงหรือแค่เหนื่อยก็ตามนั้น… และเมื่อเรารู้ตัวว่าเราต้องตาย เราจะหวาดกลัวต่อมันไหม?

หลังมีชีวิตอยู่มายาวนานถึง 6000 ปี การที่รู้ตัวว่ากำลังจะต้องตายคงเป็นสิ่งที่น่าใจหาย ยิ่งเมื่อรักษาสัญญาของวันวานเอาไว้ไม่ได้ มันคงเป็นความตายที่ติดค้าง (เรื่องของ Quynh) การถูกทิ้งคว้างให้โดดเดี่ยว ความแปลกแยกและแตกต่างที่ต้องแลกมากับการเป็นอมตะ คงเป็นอะไรที่ทำใจยากและต้องปลงต่อวิถีชีวิตอีกทางที่เกิดขึ้นด้วยเช่นกัน (ตรงนี้ก็ชวนเห็นได้ผ่านตัวไนล์)

สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจคือผ่านมากว่า 6000 ปี ประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติไม่เคยพ้นไปจากเรื่องของสงคราม การฆ่าฟันและแย่งชิง เหล่า Old Guard ส่วนใหญ่หรือทั้งหมด เป็นนักรบและถือกำเนิดขึ้นจากเหตุของสงครามและความรุนแรงหรือไม่ก็ต้องเผชิญช่วงเวลาเหล่านั้นเสมอ มันไม่ใช่แค่การเห็นผู้คนที่ล้มตาย แต่มันคือการที่พวกเขาต้องมีชีวิตอยู่กับสงครามและความรุนแรงมาต่อเนื่องกว่า 6000 ปี โดยที่มันไม่เคยมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากอดีตเลย 

(โดยเฉพาะ) Andy ที่ร่วมต่อสู้เพื่อยุติความยาวนานของการเข่นฆ่ากันมาตลอด ตั้งแต่ต้นเรื่องเราคงสังเกตุเห็นได้ไม่ยากว่าตัวละครต้องการที่จะ ‘พอ’ แล้วก็ยืนยันสิ่งนั้นมาตลอดจนถึงตอนท้ายเรื่อง

นั่นเพราะส่วนหนึ่งตัวละครเชื่อว่าเขาไม่เคยสร้างความเปลี่ยนแปลงอะไรได้จากสิ่งที่เขาเคยทำมาทั้งหมด เหมือนสู้ไปก็เท่านั้น โลกไม่ได้เปลี่ยน คนไม่ได้เปลี่ยน ผู้คนยังเข่นฆ่ากัน ยังมีคนที่ถูกทำร้ายและตายเพราะความรุนแรง อยากจะช่วงชิง มันถึงไม่เคยเปลี่ยนแปลงอะไร ถ้า Andy จะรู้สึกเบื่อก็คงไม่แปลก

ซึ่งตัวละครมันก็มีความหวังที่ดูลม ๆ แล้ง ๆ ว่าจะเปลี่ยนโลกได้เหมือนกับดอนกิโฆเต้ ซึ่งเราจะไม่พูดเรื่องนี้ซ้ำในนี้ เพราะไม่ได้สำคัญขนาดนั้น ดังนั้นไปตามอ่านได้ที่ >>>ที่นี่<<<


สงครามไม่เคยสิ้นสุดลง
เพื่ออำนาจมนุษย์ทำได้ทุกอย่าง

ทั้งการเกลียดชังกันเพราะพื้นที่ทางศาสนาในสงครามครูเสด
ความขัดแย้งเพื่อแย่งชิงอำนาจในสงครามของนโปเลียน
ตัวไนล์ที่ถือกำเนิดจากสงครามในปัจจุบัน(โซนตะวันออกกลาง) เป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าสงครามไม่เคยยุติลงบนโลกใบนี้

และขณะที่ฆ่ากัน ก็ยังแสวงหาการมีชีวิตอยู่อย่างยืนยาวด้วย

หนแรกเราว่าการเอาตัวร้ายที่เป็นบริษัทยามาคงเพราะมันเป็นตัวเลือกที่เลือกง่าย คือดูถูกหนังว่าเล่นอะไรง่าย ๆ ยิ่งกับเนื้อเรื่องแอคชั่นที่มีตัวละครเป็นอมตะด้วยแล้วยิ่งเป็นปมที่เข้ากันสุด ๆ แต่ทว่าไม่ใช่แค่นั้น เพราะโดยพื้นฐานแล้ว (จากความรู้สึกที่ดู) The Old Guard ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาเป็นหนังแอคชั่นเพื่อขายแอคชั่นอย่างเมามันโดยเฉพาะ ดังนั้นฉากแอคชั่นจึงเป็นเหมือนแค่ส่วนประกอบหนึ่งของเรื่องเท่านั้น (ซึ่งมันก็เป็นหนังแอคชั่นอยู่ดี ไม่ได้เถียง)

เราจึงเห็นการปูพื้นหลังอารมณ์ความรู้สึกที่ต้องย้อนกลับไปนานมากและค่อนข้างใช้เวลาในการบอกเล่าเยอะพอสมควร ตรงส่วนนี้แหละที่ตอนแรกแอบรู้สึกว่ายืดเยื้อไปนิดว่าจะพยายามเล่าทำไหมหนักหนา!? เลิกยัดเยียดความโดดเดียวของการเป็นอมตะให้ฉันได้แล้วค่ะ

แต่ด้วยตัวเรื่องที่พูดถึงการมีชีวิตอยู่และความตาย บริษัทยาในเรื่องหรือกลุ่มคนที่เฟ้นหาความเป็นอมตะก็กลายเป็นคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อ ไม่ใช่แค่การเล่นอะไรที่ดูง่าย ๆ เพราะเมื่อเราต้องการชีวิตที่ยืนยาวขึ้นด้วยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ส่วนหนึ่งที่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันเท่ากับว่าเรากำลังคร่าอีกหลายชีวิตเพื่อการยื้อชีวิตของเรา (และก็ไม่ต่างจากการกระทำของสงครามด้วย)

วัคซีน การทดลอง ทุกสิ่งที่ทำเพื่อต่อชีวิตของมนุษย์ มักจะต้องมีสิ่งมีชีวิตอื่นที่ตายแทนเราเสมอ สุนัขบีเกิ้ลในสมัยก่อนที่เคยเป็นสัตว์ทดลอง หนูลองยา ลิง ฯลฯ มันเป็นเรื่องดีที่เราจะมียารักษามายื้อชีวิตเราในยามป่วยไข้หรือต่อชีวิตเรา แต่ใครเป็นคนเลือกให้สัตว์เหล่านั้นตายแทนเรา หนูจำนวนมากในปัจุบันไม่เคยถูกรักษา ขณะที่บรรพบุรุษของพวกเขาแลกชีวิตกับการถูกทดลองมานับไม่ถ้วน (แค่ลองคิดเล่น ๆ)


ไม่มีสิ่งใดอยู่ค้ำฟ้า

คำถามคือ เพื่ออะไร? เมื่อการที่เรามีชีวิตอยู่จะเป็นอมตะหรือไม่ มันก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร Andy ยังคงเผชิญกับเหตุการณ์ซ้ำซากที่มนุษย์สร้างขึ้นอย่างเดิม ๆ มาตลอด 6000 ปี แม้โลกจะเปลี่ยนหน้าตาและวิวัฒนาการไป เราเข่นฆ่าเพื่อให้เรามีชีวิตรอดเท่านั้นเอง

ดังนั้นในเนื้อเรื่องตัว Andy จึงดำเนินไปถึงจุดที่ความเป็นอมตะสิ้นสุดลง ตกใจนะสำหรับคนที่เชียร์ตัวเอก แต่ส่วนหนึ่งเพื่อบอกเราว่าท้ายที่สุดแล้ว …“All things die. Everything has to die.” (Nicky พูด)… มันคือการปล่อยวางที่ยากลำบากแต่ก็จำเป็นต้องทำ ‘ความเป็นไป’ ต่อให้เรายื้อชัวิตได้เพิ่มอีกเป็นร้อยปี สุดท้ายความตายก็ต้องดำเนินมาถึง นี่คือสิ่งที่เหล่า Old Guard พยายามบอกเล่าเสมอ

ทั้งนี้ ไม่ได้บอกว่าให้ทิ้งขว้างชีวิตนะ แต่มันคือการใช้ช่วงเวลาทั้งหมดที่ได้มาและยอมรับความเป็นไปเมื่อเวลาของการเปลี่ยนผ่านมาถึง อย่างเดียวกับ Andy นั่นเอง

“…what it was like to feel unbreakable. Remarkable”

สำหรับ Andy มันคงเป็นการใชัชีวิตอย่างคุ้มค่าที่สุดแล้วในเส้นทางที่เธอเลือก การมาของไนล์ก็คือการที่ทำให้เธอได้กลับไปย้อนคิดถึงจุดเริ่มต้นอีกครั้งและเมื่อจุดจบมาถึง เวลานั้นมาถึง…เธอแค่ต้องโอบกอดมาอย่างเต็มใจว่าเราได้ใช้ช่วงเวลาที่ผ่านมาอย่างคุ้มค่าที่สุดแล้วและไม่มีอะไรให้เสียดาย

ความเจ็บและความตายคือส่วนหนึ่งของการมีชีวิตจริง ๆ มันเป็นหนทางเดียวกันและความตายคงให้คำตอบเกี่ยวกับความหมายของชีวิตได้ดียิ่งกว่าการเป็นนิรันด์ …ไม่เชื่อลองถาม Andy สิ อิๆ


สำหรับ The Old Guard

หนังไม่ได้ดูปรัชญาจ๋าและก็ไม่แอคชั่นจ๋า มันเลยดูก้ำ ๆ กึ่ง ๆ สำหรับเรา แต่ชอบนะ ชอบเลยแหละ แต่ความเห็นก็ตรงไปตรงมาตามที่กล่าว

(ติก่อน)
เราว่าหลายประเด็นใน The Old Guard มันถูกทำให้อ่อนหรือมองเห็นได้ไม่ชัดเจนเพราะสำหรับคนดูโดยเฉพาะเราเอง ตั้งแต่เริ่มต้นเราไปจดจ่ออยู่กับประเด็นว่า…

“พวกเขาเป็นอมตะได้ยังไง?”

และตั้งธงคิดว่าเนื้อเรื่องต่อจากนี้คงจะเล่าเพื่ออธิบายถึงประเด็นนี้ แถมไม่รู้จัก Comic มาก่อนด้วย เราเลยไปโฟกัสผิดจุดและเมื่อดูจบก็พบว่า…อ้อ ไม่ใช่นั่นเอง

มันคือการมีอยู่ เผชิญและจากไปต่างหาก ถึงได้รู้สึกว่าฉากแอคชั่นของเรื่องนี้เป็นเพียงส่วนประกอบหนึ่งของหนังเท่านั้น ไม่ใช่หัวใจหลัก

ถือว่าเลือกฉากแอคชั่นที่โชว์ศักยภาพตัวละครได้ดีนะ แม้จะเอนเอียงมาที่ตัวละคร Andy ก็ตาม ก็ตัวหลักของเรื่องอ่าเนอะ แต่ก็แอบทิ้งทีมไปหน่อย อยากเห็นเรื่องราวของ Joe กับ Nicky มากกว่านี้ด้วย เรื่องก็จะยาวไปอีกและอาจจะไม่เข้าประเด็น

ฉากแอคชั่นน่าสนใจมากตรงแอคติ้งของตัวละคร ความเป็นผู้เฒ่าผู้แก่ผ่านโลกมาอย่างโชกโชนของ Andy พิชาร์ถือว่าทำได้ดีเลย การแสดงดีไม่อวยจริง ๆ มันทำให้ตัวละครมีเสน่ห์อ่ะ แบบเนี่ยคือ Andromache ฉันเชื่อ มันคือการเคลื่อนไหวของ Andromache ผู้มีประสบการณ์ในสนามรบมากว่า 6000 ปี คนที่เดินเข้าร้านขายยาไม่เป็น ทนเห็นแผลตัวเองไม่ได้เพราะไม่ชิน สายตาที่บ่งบอกว่ากำลังคิดอะไรอยู่มากมายในใจ มันคือประสบการณ์ของตัวละคร

และใช่…เราเชื่อหมดใจ ถถถ

สิ่งหนึ่งที่เหนือฟ้าคือการเลือกดนตรีสำหรับเรื่องนี้ มันดีและประหลาดเมื่อสัมผัสหู มันให้ความรู้สึกว่าเรื่องนี้มันต่างจากหนังแอคชั่นเรื่องอื่นด้วยอารมณ์ ผสมกับเรื่องและองค์ประกอบอื่น ๆ มันยิ่งมีความประนีประนอม

ไม่อยากตัดสินนะ แต่ดูแล้วคือรู้เลยว่าเรื่องนี้ผู้หญิงกำกับแน่ ๆ สิ่งที่บอกเล่าออกมา สายตามันต่างจากมุมมองของหนังแอคชั่นผู้ชายที่เรามักคุ้นชิน มันคือความรู้สึกที่ต่างออกไป ชอบความรู้สึกเนี้ย

สนับสนุนจริง ๆ อยากเห็นอีก นี่คืออีกเหตุผลหนึ่งที่อวย อวยเพราะอยากเห็นอีก มันชอบความรู้สึกเนี้ย!! …ดี เราแนะนำให้ทุกคนดู

เรื่องของ Quynh นี่คือเจ็บปวดใจมากตั้งแต่ตอนดูรอบแรกเลย เพราะมันคือการรู้ว่ายังไม่ตาย รู้ว่าจะมีอีกคนจดจำเราได้ แต่กลับต้องทนทุกถูกกักขังเป็นร้อยปี เหมือนตกนรกแต่ยิ่งกว่าเพราะช่วยไม่ได้ มันคือการถูกทิ้งอย่างจำใจ ชะตากรรมนี้เราสัมผัสได้ถึงการถูกทิ้งลืมและโดดเดี่ยว …มนุษย์ช่างโหดร้ายมาก ตายยังดีกว่า


สรุปปิดท้าย

สำหรับเราเรื่องนี้ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่ามันสมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่าง แต่จัดว่าอยู่ในระดับที่ดีทีเดียว เพราะด้วยเรื่องราวใจอยากให้ไขปมอีกนิดหรือขยายหน่อย มันรวบมัดตึงไปนิด เรื่องราวที่เล่าได้ยังมีอีกเยอะ ไม่โดนใจทั้งหมดแต่ก็อยากกลับมาดูอีกเรื่อย ๆ ชอบ ชอบ

…ส่งสัยเป็นเพราะ Charlize Theron ช่างสองมาตรฐานจริง ๆ

ยิ่งตัวเนื้อเรื่อง The Old Guard พร้อมมีภาคต่อมากกก มันต้องโดน รู้สึกว่าต้องช่วยแม่ขายของจะได้สร้างต่อ มีอีกหลายปมหลายประเด็นเลยที่กลับมาขยายได้ แบบมันต้องมาแล้วอ่ะ ปม Quynh ด้วยอ่ะ ต้องการการเล่าต่ออย่างด่วนไม่อย่างนั้นแกจะทิ้ง ‘6 เดือนต่อมา’ ไว้ทำไม?

แนะนำ …รอภาคต่อจริง ๆ ตอนนี้ไม่สามารถมูฟตัวเองออกจากจักรวาลของ Andromache ได้ กินหนูเลยค่ะ เพราะเขาว่ากินเด็กแล้วเป็นอมตะนะ

Don't go to Sleep
แล้วเจอกอย

ชอบความที่แก๊ง Old Guard เรียกคนอื่น ๆ ว่า “You’re a child” …child ไม่ใช่ Young เด็กน้อยเอ้ย ดูแก่จริง 


แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น